
Ο κόσμος, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις όπως είπαμε και προηγουμένως, δεν θέλει τον κύριο Παπανδρέου στον πολιτικό χώρο. Και δεν μιλάω για τα άτομα που είναι χωμένα στο κόμμα αλλά για τα περισσότερα που δεν σκέφτονται ιδεολογικά αλλά πρακτικά.
Πρακτικά σημαίνει: το ποιόν ηγέτη μπορώ να εμπιστευτώ, ποιός είναι ή φαίνεται τουλάχιστον εξυπνότερος, ποιός μιλάει πιο ξεκάθαρα και ουσιαστικά, ποιός κάνει έστω και ένα απ' αυτά που υπόσχεται πράξη και τέλος η πρακτική λογική θέλει από αυτόν τον πολιτικό/κόμμα να έχει δυναμική.
Η ιδεολογία δεν νοιάζει κανέναν απ' τους περισσότερους λογικούς σύγχρονους ανθρώπους. Και αυτό που έχω καταλάβει είναι πως μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αυτοί που ανήκουν στο στρατόπεδο του κύριου Παπανδρέου, δεν σκέφτονται καθόλου πρακτικά αλλά παρά μόνο ιδεολογικά/ρομαντικά. Είναι, με απλά λόγια, στον κόσμο τους, δεν τους νοιάζει αν θα κυβερνήσουν ποτέ ξανά, το μόνο που τους νοιάζει είναι να διασφαλίσουν στον Παπανδρέου τους τη θέση "που αρμόζει", άλλωστε, σ' έναν Παπανδρέου κρατώντας ακόμα "ζωντανό" το ΠΑΣΟΚ μέσα από την κληρονομική διαδοχή από πατέρα σε γιο.. (μπλα... μπλα...)
Τότε και ο απελπισμένος πολίτης τί να κάνει;;; Να προτιμήσει τους ρομαντικούς, άριστερούς-δεξιούς-σοσιαλιστές(;) (ούτε έχει αποφασίσει ακόμα τι θέλει να ασπάζεται το κόμμα του...) ή τη Νέα Δημοκρατία; Έλεος, γιατί η τελευταία έχει κατακλέψει τον κοσμάκη, έχει διαλύσει το κρατικό σύστημα και παρόλα αυτά προτιμάται!
Λοιπόν, για να μην πολυλογούμε, σε 6 μήνες αγαπητέ κύριε Παπανδρέου θα ξαναγίνουν εσωκομματικές εκλογές, η θέση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ θα περιμένει ένα νέο πρόσωπο (βλ. Ευ. Βενιζέλο) να την αναλάβει, γι' αυτό και θα έπρεπε από μόνος σας να παραιτηθείτε για να βοηθήσετε πραγματικά το ΠΑΣΟΚ ,άμα το αγαπάτε όσο λέτε και άμα θέλετε να πράξετε και κάτι κι όχι μόνο να μιλάτε.
6 μήνες, λοιπόν, υπομονής και αισιοδοξίας ότι τα πράγματα για το ΠΑΣΟΚ θα γίνουν ξεκάθαρα και πιο ελπιδοφόρα για τον ελληνικό λαό που περιμένει πως και πως μια κίνηση, μια βελτίωση της παρούσας τραγικής κατάστασης. Και δεν μιλάω μόνο για τους φίλους κ' τα μέλη, αλλά και για τους υπολοίπους ουδέτερους κομματικά.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ αυτές τις μέρες δεν είναι κάτι δευτερεύον κάτι παροδικό. Είναι, υποτίθεται, η αξιωματική αντιπολίτευση και πλέον δεν υπάρχει!
Ο κόσμος είναι αγχωμένος και προβληματισμένος γ' αυτό και πρέπει να βρεθεί εγκαίρως μια λύση. Δεν είναι θέμα ατομικό-πασοκικό του τύπου: " Ανδρέας Παπανδρέου τότε.... άρα και Γιώργος Παπανδρέου τώρα". Όχι. Είναι θέμα συλλογικό. του τύπου "Αντί για τον (μπιπ!) Καραμανλή, ποιόν;"
Όλοι θέλουμε η χώρα μας να κυβερνιέται ορθά και γι' αυτό δεν πρέπει ν' αφήνουμε τη ΝΔ να έχει την αποκλειστικότητα! Χωρίς σωστή αντιπολίτευση το κάνουμε όμως! Άρα πρέπει να βρεθεί ένας πολιτικός αντίπαλος ανώτερος του Καραμανλή κι όχι κατώτερος και μάλιστα πολλά σκαλοπάτια πιο κάτω!
Εν τω μεταξύ, από αριστερά απειλεί το ΣΥΡΙΖΑ. Σε λίγο θα πάρει τη θέση του ΠΑΣΟΚ στα μάτια του κόσμου (αυτός ψηφίζει μην τον υποτιμάτε), και θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε!