Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

...:::Γιώργος Παπανδρέου:::....



Γ. Παπανδρέου είναι ο αρχηγός του κόμματος. Ωραία, σεβαστό και μετά; Έχει ελλείψεις και ο κόσμος αυτές τις ελλείψεις τις βρίσκει στη Ν.Δ. και στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Τι πρέπει να κάνει για να γίνει καλύτερος;


Κατά την άποψη μου πάντα, θα πρέπει να γίνει πιο ουσιαστικός στα λόγια του, πιο ενωτικός με τα υπόλοιπα στελέχη και ιδιαίτερα με το Βενιζέλο και το Σκανδαλίδη, πιο επιθετικός στους λόγους του στη Βουλή και ιδιαίτερα όταν απευθύνεται στον Καραμανλή.


Βέβαια, στην παρούσα φάση, ό,τι και να βελτιώσει από τα παραπάνω, ακόμα και όλα δεν θα μετρήσουν, δυστυχώς, για το λόγο ότι ο κόσμος έχει καταμετρήσει μέχρι στιγμής πολλές ήττες και λάθη του Παπανδρέου και δεν είναι διατεθειμένος να του τα συγχωρήσει τη στιγμή που έχει εναλλακτικές επιλογές. Είναι όντως αργά.


Τον τελευταίο καιρό παραδέχομαι πως πιάνω τον εαυτό μου να χαίρεται με κάποιες σωστές κινήσεις του Παπανδρέου, αρχίζω να ελπίζω κι εγώ πως μπορεί να γίνει κάτι τελικά. Όμως αν ακούσουμε τον κόσμο που δεν ανήκει σε κάποιο κόμμα θα καταλάβουμε πως ο Παπανδρέου τρέχει τελευταίος και καταϊδρωμένος.


Έχω παρεξηγηθεί και οι περισσότεροι μάλλον πιστεύουν πως δεν συμπαθώ τον Παπανδρέου. Δεν γνωρίζετε όμως ότι στις πρώτες εκλογές που συμμετείχε ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ήμουν πολύ θερμή υποστηρίκτρια του αν και πολύ μικρή τότε.


Δεν έχει τόση σημασία αυτό τώρα όμως. Πρέπει κι αυτός εν τέλει να βελτιωθεί γιατί εξαιτίας του ολόκληρο το κόμμα έφτασε στην πιο χαμηλή θέση που είχε φτάσει ποτέ.


Αυτό που θα ήθελα να κάνει ο Παπανδρέου αυτή τη στιγμή για να με κερδίσει είναι να καταθέσει τα όπλα του αφού μιλήσει πολύ ανοιχτά απέναντι σε όλους. Να γίνουν ξανά εσωκομματικές εκλογές χωρίς αυτόν υποψήφιο και να αφήσει τα ηνία του κόμματος στα χέρια ενός πιο ικανού πολιτικού. Έτσι θα φαινόταν ότι πραγματικά δεν νοιάζεται για την αρχηγία, για την εξουσία και τα δικά του θέλω. Αλλά τον νοιάζει το ΠΑΣΟΚ και θα έκανε τα πάντα για τη βελτίωση του. Αν το κάνει αυτό ποτέ, τότε θα είναι κάτι παραπάνω από πρόεδρος.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

έλα ρε Σοφία τώρα...
μην μιλάς έτσι...
Και γω Βενιζέλο υποστήριξα, αλλά όσο βλέπω τον Γιώργο να φωνάζει, να είναι πανταχού παρόν και να προσπαθεί πραγματικά, δεν πρέπει να τίθεται ζήτημα.
Νομίζω επίσης ότι τα βρήκε με τον Βενιζέλο και θα πάμε όλοι ενωτικά.
Τα περί κατάθεσης των όπλων,όπως και τα περί επαναφοράς της δημιουργίας του ρεύματος (από άλλους) δεν πρέπει αν συζητιούνται ξανά.
Πάνω απ΄όλα είναι το ΠΑΣΟΚ και αυτή τη στιγμή φαίνεται ο ΓΑΠ να βρήκε ρυθμό.
ΚΑΙ ΣΟΥ ΞΑΝΑΛΕΩ ΟΤΙ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΣΤΗΡΙΞΑ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ BLOGGERS.

Θα χαρώ πολύ όλοι εμείς που στηρίξαμε Βαγγέλη να φωνάξουμε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι μια γροθιά και ότι οι Φασίστες θα πέσουν γρήγορα.

Yannis Zabetakis είπε...

Σε τοπικό επίπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια, έχουμε Αριστερό Δήμαρχο.
Σε εθνικό επίπεδο, έχουμε Δεξιό κυβερνήτη....

Αλλά Δεξιά και Αριστερά είναι τα ίδια κακά!

Σε τοπικό επίπεδο, ο Αριστερός Δήμαρχος θέλει να αυξήσει 76% τα δημοτικά τέλη [όπως έχετε διαβάσει σε αυτό το ιστολόγιο...μην σας κουράζω άλλο]
Με αποτέλεσμα από τον περασμένο Νοέμβριο να είμαστε επί ποδός πολέμου... για να μαζεύουμε υπογραφές κατά του χαρατσιού αυτού. Αυτές τις μέρες εκδικάζεται η 2η προσφυγή μας !

Σε εθνικό επίπεδο, η Δεξιά θέλει να ξεπουλήσει τον ΟΤΕ, να διαλύσει το ασφαλιστικό, να ιδρύσει ιδιωτικά ΑΕΙ, να αλλάξει το άρθρο 24 - για τα δάση κλπ κλπ
όλα αυτά θέλει να τα κάνει με μηδενικό διάλογο με τους εμπλεκόμενους...

όλα στο πόδι γίνονται όμως και από τη Δεξιά και από την Αριστερά.
Η Δεξιά νομοθετεί στο πόδι ...για το ασφαλιστικό ενώ στον αντίποδα, η Αριστερά στο πόδι υπολόγισε ότι αντί 17 υπαλλήλων στην καθαριότητα του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας...χρειαζόμαστε 45!
Και ερωτώ... γιατί μόνο 45?

με 145 θα είχαμε ακόμα πιο καθαρή Φιλαδέλφεια...

τόσο στη Νέα Φιλαδέλφεια όσο και στην Ελλάδα, ζούμε μια κατάσταση πολέμου.
όταν μας επιτίθενται ο κ. Κόντος και ο κ. Καραμανλής με φόρους-χαράτσια και με ετσιθελικές μεταρρυθμίσεις χωρίς να έχουν μιλήσει με τους πολίτες, τότε το μόνο που μας μένει είναι να βγούμε στους δρόμους και να γίνουμε του πεζοδρομίου...

και μια φράση για τους εργατοπατέρες του ΣΕΒ που λέγονται ηγεσία της ΓΣΕΕ:
1,15 ευρώ αύξηση στο βασικό μισθό για το 2008 και 1 ευρώ για το 2009!
Αυτό καταφέρανε! Η ανεπάρκειά τους είναι Επικίνδυνη!

---------------------------------------
όλη η Ελλάδα ατέλειωτη Παράγκα

ο λαός
ο λαός
στα πεζοδρόμια

κουλούρια ζητάει
και λαχεία
κοπάδια στα Υπουργεία...

Ανώνυμος είπε...

PASOKIA wake up!!!

!!!SYNTOMA EKLOGES !!!!!

apo http://grbloopers.blogspot.com/2008/03/blog-post_28.html

«Φίλε μου, Ζοζέ πάω για εκλογές»…
Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι το είπε έτσι ακριβώς ο Κ. Καραμανλής στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, αλλά το βέβαιο είναι ότι του το εξομολογήθηκε.

Μη με ρωτάτε που το ξέρω…το ξέρω!

Η εξομολόγηση έγινε άκρως εμπιστευτικά κατά την διάρκεια δείπνου που παρέθεσε χθες το βράδυ στον Λυκαβηττό ο Πρωθυπουργός στον πολιτικό και όχι μόνο φίλο του, απερχόμενο πρόεδρο της Ε. Επιτροπής.

Ανώνυμος είπε...

Βρε Σοφία, τόσο νέα και τόσο κολλημένη στην προσωπολατρεία! Αφού βλέπεις ότι και ο Βαγγέλης και οι του "ρεύματος" τα έχουν βρεί με τον Γιώργο, εσύ γιατί επιμένεις σε αδιέξοδες σκέψεις. Δηλαδή, να ρίξει ο Γιώργος τα όπλα, να ξαναμπεί το ΠΑΣΟΚ σε έναν καταστροφικό κύκλο εσωστρέφειας και αλληλοσπαραγμού, για να γλεντάει ο Καραμανλής και η Δεξιά! Και δεν σου περνάει κάν από το μυαλό τί θα συμβεί στο ΠΑΣΟΚ και στην Παράταξη, εάν υιοθετήσουν την συμπεριφορά σου όσοι-και ήταν πολλοί περισσότεροι-ψήφισαν και θέλουν τον Γιώργο, εάν αυτός φύγει από την ηγεσία. Ηρεμα λοιπόν, ο αντίπαλος είναι εκτός των τειχών και έχει όνομα. Καραμανλής και Δεξιά. Κι αν στο τέλος της γραφής δεν σου αρέσει, μπορείς να επιλέξεις. Ο Αλέξης περιμένει...

Sofia Maria Angelara είπε...

Αγαπητέ Δημήτρη είμαι και εγώ με το μέρος του Παπανδρέου και το όνομα Τσίπρα δεν θέλω ούτε να το ακούω. Απλώς τη γνώμη μου λέω και ίσως να είμαι πολύ αυστηρή και απαιτητική αλλά αυτό δε σημαίνει πως καταβάθως δεν τον υποστηρίζω. Απλώς κάποιες αλήθειες πρέπει να λέγονται.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Σοφία, δεν σου διαφεύγει ότι η συζήτηση περί την "ηγεσία" είναι τόσο παλαιά, όσο και ο άνθρωπος επί της Γής. Το ερώτημα παραμένει, σε γενικές γραμμές, πάντα ίδιο. Ποιόν τύπο ηγέτη θέλει η εποχή, η συγκυρία, οι ανάγκες, αλλά και εμείς, το πολιτικό σώμα.
Η κουβέντα θα μπορούσε να πάει σε μάκρος και να προκύψουν άλλα τόσα ερωτήματα και συναινέσεις, γι αυτό περιορίζομαι στα δικά μου "θέλω". Ετσι, λοιπόν, θέλω έναν ηγέτη που υποτάσσει τον πολιτικό βολονταρισμό του σε ένα συλλογικό τρόπο δράσης. Που συνεργάζεται και δεν διατάσσει. Που τολμάει να βάλει την κοινωνία απέναντι στον καθρέπτη της. Που δεν διστάζει να πεί και αντιδημοφιλή πράγματα, και νεωτερικά και μερικές φορές να μπολιάζει στην κοινωνία απόψεις μειοψηφικές, που ανοίγουν δρόμους και δεν βαδίζουν στη σιγουριά της πεπατημένης.Προτιμώ ένα ηγέτη που έχει ακόμη ερωτήσεις να απαντήσει, προς εαυτόν κι αλλήλους, από εκείνον που αισθάνεται απρόσβλητος στο κάστρο των βεβαιοτήτων του. Με τον πρώτο υπάρχει πάντα η πιθανότητα να συνυπάρξουμε, αναζητώντας από κοινού απαντήσεις, ενώ με τον δεύτερον ο...διάλογος νοείται ως λειτουργία ακροατού. Τελικά, προτιμώ ένα ηγέτη που με καλεί σε συμπόρευση και κινητοποίηση, από εκείνον που μου ζητά να τον εμπιστευθώ για να με οδηγήσει-επειδή αυτός ξέρει-στην Γή Χαναάν.
Χαίρε.