Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

...:::Γιώργος Παπανδρέου:::....



Γ. Παπανδρέου είναι ο αρχηγός του κόμματος. Ωραία, σεβαστό και μετά; Έχει ελλείψεις και ο κόσμος αυτές τις ελλείψεις τις βρίσκει στη Ν.Δ. και στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Τι πρέπει να κάνει για να γίνει καλύτερος;


Κατά την άποψη μου πάντα, θα πρέπει να γίνει πιο ουσιαστικός στα λόγια του, πιο ενωτικός με τα υπόλοιπα στελέχη και ιδιαίτερα με το Βενιζέλο και το Σκανδαλίδη, πιο επιθετικός στους λόγους του στη Βουλή και ιδιαίτερα όταν απευθύνεται στον Καραμανλή.


Βέβαια, στην παρούσα φάση, ό,τι και να βελτιώσει από τα παραπάνω, ακόμα και όλα δεν θα μετρήσουν, δυστυχώς, για το λόγο ότι ο κόσμος έχει καταμετρήσει μέχρι στιγμής πολλές ήττες και λάθη του Παπανδρέου και δεν είναι διατεθειμένος να του τα συγχωρήσει τη στιγμή που έχει εναλλακτικές επιλογές. Είναι όντως αργά.


Τον τελευταίο καιρό παραδέχομαι πως πιάνω τον εαυτό μου να χαίρεται με κάποιες σωστές κινήσεις του Παπανδρέου, αρχίζω να ελπίζω κι εγώ πως μπορεί να γίνει κάτι τελικά. Όμως αν ακούσουμε τον κόσμο που δεν ανήκει σε κάποιο κόμμα θα καταλάβουμε πως ο Παπανδρέου τρέχει τελευταίος και καταϊδρωμένος.


Έχω παρεξηγηθεί και οι περισσότεροι μάλλον πιστεύουν πως δεν συμπαθώ τον Παπανδρέου. Δεν γνωρίζετε όμως ότι στις πρώτες εκλογές που συμμετείχε ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ήμουν πολύ θερμή υποστηρίκτρια του αν και πολύ μικρή τότε.


Δεν έχει τόση σημασία αυτό τώρα όμως. Πρέπει κι αυτός εν τέλει να βελτιωθεί γιατί εξαιτίας του ολόκληρο το κόμμα έφτασε στην πιο χαμηλή θέση που είχε φτάσει ποτέ.


Αυτό που θα ήθελα να κάνει ο Παπανδρέου αυτή τη στιγμή για να με κερδίσει είναι να καταθέσει τα όπλα του αφού μιλήσει πολύ ανοιχτά απέναντι σε όλους. Να γίνουν ξανά εσωκομματικές εκλογές χωρίς αυτόν υποψήφιο και να αφήσει τα ηνία του κόμματος στα χέρια ενός πιο ικανού πολιτικού. Έτσι θα φαινόταν ότι πραγματικά δεν νοιάζεται για την αρχηγία, για την εξουσία και τα δικά του θέλω. Αλλά τον νοιάζει το ΠΑΣΟΚ και θα έκανε τα πάντα για τη βελτίωση του. Αν το κάνει αυτό ποτέ, τότε θα είναι κάτι παραπάνω από πρόεδρος.

Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

Σχετικά με το 8ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ


Αν και δυστυχώς δεν μπόρεσα να παρευρεθώ στο συνέδριο και συγκεκριμένα την Παρασκευή το μεσημέρι κατά την ομιλία του κυρίου Ευ. Βενιζέλου, λόγω Σχολής, θα επιχειρήσω μια κριτική από την δική μου οπτική γωνία.

Αρχικά θα μιλήσω για τον κύριο Ευάγγελο ο οποίος μας άφησε για ακόμα μια φορά άφωνους από τον περιεκτικό και ουσιαστικό λόγο του με απλά νοήματα χωρίς βερμπολογίες και βαθυστόχαστες έννοιες. Μίλησε για όλα και τόνισε τα σημεία που κατά την ορθή άποψη του πρέπει να προσέξουμε.

Παραθέτω αποσπασματικά τα σημεία εκείνα που μου φάνηκαν εκ πρώτης όψεως αξιοπρόσεκτα:

Ο καθένας βέβαια κρίνεται με βάση τις ευθύνες που αναλογούν στη θέση και το ρόλο του. Βέβαιο είναι ότι όλοι πρέπει να θέσουμε πάνω από το «εγώ» το «εμείς». Και το ΠΑΣΟΚ πρέπει να θέσει πάνω από το κομματικό «εγώ» το εθνικό «εμείς» της χώρας.

Δεν υπάρχει κανείς πια στη χώρα που να μην καταλαβαίνει ότι τα πάντα σχετίζονται με το κράτος. Χωρίς κράτος δεν υπάρχει συγκροτημένο μοντέλο ανάπτυξης και ολοκληρωμένο σχέδιο για τη χώρα. Χωρίς κράτος δεν λειτουργούν οι δημοκρατικοί θεσμοί και δεν προστατεύονται τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα.

Μόνον το κράτος –ας πούμε ξανά τις λέξεις αυτές- μπορεί, συντρόφισσες και σύντροφοι, να εγγυηθεί το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού, που είναι η βάση της πολιτικής και η βάση της δημοκρατίας.

Πραγματικά αυτόνομο είναι ένα μεγάλο κόμμα όταν μπορεί να διαμορφώνει την ατζέντα χωρίς να γίνεται η ουρά της «μιντιακής» αντιπολίτευσης.

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, αμέσως πως ο Ευ. Βενιζέλος ενδιαφέρεται πιο πολύ απ' ό,τι νομίζαμε για το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα χάριν στις σοφές συμβουλές του έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει μπροστά το ΠΑΣΟΚ. Αναμφισβήτητα, είναι απαραίτητη η συμβολή του στην οργάνωση των μελλοντικών σχεδίων του κόμματος.

Ωστόσο, ο κυρ. Παπανδρέου έχει άλλα σχέδια...

Πιο συγκεκριμένα, ανακοίνωσε πως το συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ θα το απαρτίζουν νέα άτομα και όλα τα στελέχη που έχουν διατελέσει στο παρελθόν υπουργοί θα αποκλειστούν από αυτή τη διαδικασία.

Ειλικρινά, δεν έχω λόγια...

Με δυο λέξεις θα πω πως αυτή του η απόφαση είναι τραγικά εσφαλμένη. Να συμπεριληφθούν νέα άτομα, το δέχομαι, αλλά να αποκλειστεί ο Ευ. Βενιζέλος, ο Α. Λοβέρδος και άλλα βαρυσήμαντα στελέχη, το θεωρώ α-πα-ρά-δε-κτο.

Βέβαια, μακάρι όλα να πάνε καλά και το ΠΑΣΟΚ να αρχίσει να βελτιώνει την εικόνα του χωρίς να παρακαλά το ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία!

Θα ήθελα και το δικό σας σχετικό σχολιασμό...

Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Καλύτερη λύση: "Σλαβομακεδονία"


Καταρχάς, κι εγώ όπως κι όλοι μας, πιστεύω, θα θέλαμε η λέξη "Μακεδονία" να μην υπάρχει καθόλου στο καινούριο όνομα των Σκοπίων. Όμως ξεχνούμε πως μόνο εμείς τους ονομάζαμε έτσι. Οι ίδιοι αλλά και όλα τα υπόλοιπα κράτη τους ονόμαζαν ως FYROM, δηλαδή "former Yugoslav Republic of Macedonia". Άρα θα ήταν κάτι το εντελώς δύσκολο να τους απαγορεύσουμε να χρησιμοποιούν τον όρο "Μακεδονία", ενώ τόσο καιρό τους αφήναμε. Έπρεπε το πρόβλημα της ονομασίας να έχει λυθεί πολύ πιο πριν προτείνοντας την ονομασία "Σλαβομακεδονία" και θα σας εξηγήσω γιατί.

Πρέπει να καταλάβουμε πως η σύνδεση μεταξύ των δύο ουσιαστικών δεν είναι παρατακτική, δηλαδή Σλάβοι και Μακεδόνες. Αλλά είναι οι Σλάβοι της Μακεδονίας (της δικιάς μας μόνης Μακεδονίας). Αν δεν καταλάβατε, σκεφθείτε τη σύνθετη λέξη "ελληνοαμερικανικά". Κι εδώ δεν εννοούμε μια νέα γλώσσα που αντιγράφουν-κλέβουν οι Αμερικάνοι, αλλά τα ελληνικά που μιλιούνται στην Αμερική.

Αυτό που πρέπει να προσέξουμε με την επιλογή του ονόματος είναι να μην επιτραπεί στους Σκοπιανούς μαζί με το όνομα και η παραχώρηση της μακεδονικής ιστορίας, κάτι που είναι αποκλειστικά θέμα ελληνικό.

Απ' την άλλη να επισημάνω πως δεν τίθεται κίνδυνος διεκδίκησης ελληνικών εδαφών απ' τα Σκόπια διότι εξαρτώνται άμεσα οικονομικά από την Ελλάδα. Είμαστε το πιο ισχυρό βαλκανικό κράτος. Όμως με το θέμα της κλοπής της ελληνικής ιστορίας οι Σκοπιανοί θα το επιχειρήσουν για δικά τους συμφέροντα και αν φέρουν π.χ. το όνομα "Νέα Μακεδονία" τότε δεν θα μπορούμε να κάνουμε πίσω με τίποτα και θα είναι πάρα πολύ αργά. Δεν πρέπει να κάνουμε τους ξένους να πειστούν ότι μαζί με το κοινό όνομα "Μακεδονία" έχουμε και κοινή ιστορία. Αυτό είναι το πρόβλημα που τίθεται κι όχι το όνομα σαν όνομα.

Η πρόταση όπως ανέφερα και παραπάνω "Νέα Μακεδονία" είναι η πιο κακή απ' όλες και θα σας εξηγήσω γιατί. Ας πάρουμε π.χ. τον όρο York (Αγγλία) και τον όρο Νew York (Αμερική) ή Σμύρνη και Νέα Σμύρνη. Είναι ξεκάθαρο πως σ' όλες τις περιπτώσεις ο επιθετικός προσδιορισμός "νέα" δηλώνει ιστορική σύνδεση ανάμεσα στο παλιό και στο καινούριο. Αυτό δηλαδή που εμείς δεν θέλουμε με τίποτα και πρέπει να το αποφύγουμε πάση θυσία!

Έπειτα εκτός από την πρόταση "Σλαβομακεδονία" μια άλλη λιγότερο επικίνδυνη επιλογή θα ήταν η ονομασία "Βόρεια Μακεδονία". Γιατί; Επιτρέπουμε έτσι το διαχωρισμό της δικής μας Μακεδονίας (νότιας) από την δική τους Βόρειας, διασφαλίζοντας έτσι την ιστορία μας, δηλαδή ότι ανήκει αποκλειστικά στη νότια- αρχαία ελληνική Μακεδονία.

Βέβαια, τονίζω και πάλι την ονομασία "ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" που δεν επιτρέπει ιστορικές παρερμηνείες

Εύχομαι να είναι αυτή η τελική επιλογή...

Σάββατο 1 Μαρτίου 2008

PRESS-GR


Ξεκινώντας θα ήθελα να αναφέρω πως δυσκολεύτηκα να αποφασίσω για το ποια γνώμη θα υποστηρίξω σχετικά με το θέμα του πολυσυζητημένου blog http://www.press-gr.blogspot.com/ .
Βρισκόμουν ανάμεσα στην άποψη πως κακώς το κατηγορούν αφού δεν υπάρχει κανένα όριο στο διαδίκτυο και το να βάλει κάποιος το ονοματεπώνυμο του ή φίλτρο είναι προαιρετικό από τον διαχειριστή του blog και στην άποψη πως καλώς το κατηγορούν αφού δεν είναι σωστό να κατηγορείς άτομα γνωστά (βουλευτές, υπουργούς) για σοβαρές πράξεις με ασυδοσία και χωρίς υπογραφή του συγγραφέα.
Κατέληξα, λοιπόν, στη δεύτερη άποψη λέγοντας ναι μεν στο δικαίωμα της ανωνυμίας, του προσωπικού χώρου στο διαδίκτυο και της ελευθεροστομίας όμως όχι στον εξευτελισμό προσώπων διακεκριμένων από το ευρύ κοινό. Το να αλληλοκατηγορηθούμε εμείς μεταξύ μας οι bloggers δεν θα αποτελέσει κάτι συγκλονιστικό, αλλά και πάλι εγώ προσωπικά δεν θα δημοσίευα ποτέ ένα σχόλιο με υβριστικό περιεχόμενο για το άτομο μου ή για κάποιον άλλο πόσο μάλλον για ένα πρόσωπο από τον πολιτικό χώρο. Και να μην μπερδεύουν μερικοί την συκοφάντηση κάποιου με την κριτική. Το να πεις για κάποιον ότι δεν τον θεωρώ ικανό πολιτικό ή άξιο αρχηγό κόμματος π.χ. δεν είναι το ίδιο με το να πεις για κάποιον ότι έκλεψε, ότι "κοιμήθηκε" με την χ, ψ κλπ κλπ... Ή τουλάχιστον αν ποτέ ανακαλύψει κάποιος blogger κάτι που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμα από τα ΜΜΕ τότε καλό θα ήταν να το δημοσιεύσει επωνύμως και με τρανταχτές αποδείξεις, όπως άλλωστε λειτουργούν και οι περισσότεροι επαγγελματίες δημοσιογράφοι.
Επίσης, θα ήθελα να τονίσω πως είναι διαφορετικό αν ειπωθεί κάτι υβριστικό και συκοφαντικό μέσα από ένα σχόλιο ενός αναγνώστη, ανώνυμο ή όχι και διαφορετικό αν γίνει αυτό μέσα από ένα άρθρο με το σχετικό τίτλο και μάλιστα ανώνυμο. Τα σχόλια είναι σχόλια, παντού και πάντα θα ακούγονται. Όμως όταν κάποιος αναρτήσει άρθρο όπως θα γινόταν και στην περίπτωση δημοσίευσης άρθρου σε μια εφημερίδα τότε το θέμα γίνεται σαφώς πιο επίσημο και πιο δημοφιλές και ως στόχο του έχει να συκοφαντήσει και όχι να σχολιάσει απλώς.
Το press-gr κατά πάσα πιθανότητα εσκεμμένως δημοσίευε άρθρα σκανδαλώδους περιεχομένου έτσι ώστε να κερδίσει το ενδιαφέρον των αναγνωστών και να γίνει το νούμερο 1 στις προτιμήσεις κάθε σέρφερ. Και το κατάφερε. Τώρα όλα τα κανάλια και όλοι οι γνωστοί δημοσιογράφοι μιλούν για το press-gr. Κατάφερε με εύκολους τρόπους του στυλ του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του star channel, να ανεβάσει στο έπακρον τη δημοτικότητα του.
Προσπάθησε επίσης να δημιουργήσει μια ηλεκτρονική ανεπίσημη εφημερίδα, όμως το μόνο που κατάφερε είναι να προσφέρει χειρότερη δημοσιογραφία από αυτήν της esspreso και της traffic.
Στην τελική, η ύπουλη και μυστικοπαθής δημοσιογραφία δεν αρέσει σε κανέναν. Εγώ αμφιβάλλω αν θα ξαναμπώ στο συγκεκριμένο blog.
Όποιος δεν αρέσκεται στην δημοσιοποίηση του ονοματεπώνυμου του ας περιοριστεί στην ποίηση όπως πολλοί ποιητές δεν αποκάλυψαν ποτέ το πραγματικό τους όνομα και πάντα χρησιμοποιούσαν ως υπογραφή ή τα αρχικά τους ή ένα ψευδώνυμο. Δεν τους κατηγόρησε ποτέ κανένας. Στη δημοσιογραφία είναι αλλιώς τα πράγματα. Υπάρχουν κανονισμοί που πρέπει να τηρούνται.
Όλες οι απόψεις γίνονται δεκτές...