Λίγα λόγια "από καρδιάς"...

Καλησπέρα σε όλους τους bloggers και μη.

Καταρχάς θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη για την καθυστέρησή μου να γράψω στο ημερολόγιό μου. Ο λόγος είναι ότι έχουν αρχίσει τα μαθήματα στη σχολή μου, μάλιστα βρίσκομαι στο δεύτερο έτος και ως εκ τούτου οι ώρες να έχουν διπλασιαστεί και ο ελεύθερος χρόνος μου να έχει λιγοστέψει, δυστυχώς.
Σχετικά, λοιπόν, με τις εξελίξεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα με τον υποψήφιο για νέο αρχηγό του κόμματος κύριο Ευάγγελο Βενιζέλο θα ήθελα αρχικά να αναφέρω πως η ομιλία του στην 12η Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ με κάλυψε τόσο πολύ που η λέξη «πλήρης» μου φαντάζει απειροελάχιστη. Η λέξη «τελειότητα» μικροσκοπική μπροστά στο μέγεθος του λόγου του αυτού. Αφού δεν ξέρω τι να γράψω και τι να σχολιάσω άλλο. Τα είπε όλα, μα ΟΛΑ!
Για άλλη μια φορά, λοιπόν, καταλαβαίνω πως η υποστήριξή μου προς τον κύριο Βενιζέλο δεν είναι μάταιη, δεν είναι ανούσια, ούτε άσκοπη. Την αξίζει. Πραγματικά την αξίζει και μάλιστα πολύ περισσότερη.
Μερικοί από σας τώρα που διαβάζετε θα λέτε σίγουρα πως υπερβάλλω, πως μιλάω ανεύθυνα και χωρίς επιχειρηματολογία. Δεν αντιλέγω. Ίσως το συναίσθημα ξεπερνά κάπως τον ορθό λόγο. Όμως ας μην ξεχνάτε πως δεν είμαι εγώ υποψήφια για αρχηγός ούτε καμία απολύτως σχέση έχω με τον πολιτικό χώρο εκτός αυτού του blog. Γι’ αυτό ας μου επιτραπούν πιθανές μεγαλοστομίες. Για τους περισσοτέρους ίσως δεν «λένε» κάτι τα θετικά σχόλια μου προς τον κύριο Βενιζέλο, όμως θέλω απλώς να εκφραστώ ελεύθερα και ας γίνουν απ’ όλους σεβαστές οι απόψεις μου.
Πρόσφατα δέχτηκα περίπου 9 στον αριθμό υβριστικά μηνύματα εις βάρος μου. Θα παρακαλούσα, λοιπόν, να υπάρχει αν όχι σεβασμός τουλάχιστον λίγη αξιοπρέπεια.
Επίσης, θα ήθελα να τονίσω ξανά πως δεν ενδιαφέρομαι για προσηλυτισμό ατόμων προς τη μεριά του κύριου Ε. Βενιζέλου, δεν ανήκω άλλωστε στον κλάδο της διαφήμισης. Το λέω αυτό γιατί ίσως να παρεξηγήθηκα λόγω του υπερβολικού μου θαυμασμού για τον Ε.Β.. Καμία σχέση. Δεν πιστεύω άλλωστε να χρειάζεται την βοήθειά μου, αφού μόνος του τα καταφέρνει απολύτως καλά. Δεν έχει καμία ανάγκη τα Μ.Μ.Ε. Σήμερα τα λόγια του και αύριο οι πράξεις του μας αρκούν.
Εμένα απλώς κάτι άλλο είναι αυτό που με ωθεί και με προσελκύει στο να γράφω λόγια υπέρ του. Ίσως ο αψεγάδιαστα διατυπωμένος λόγος του. Ίσως η ισχυρή του προσωπικότητα. Ίσως, απλά, η διαίσθηση μου για ένα καλύτερο μέλλον χάρη σε αυτόν. Χάρη στην σιγουριά κ’ την εμπιστοσύνη που μας εμπνέει.

Καληνύχτα κι ευχαριστώ που με ακούσατε.




Όποιος θέλει να διαβάσει περί τίνος μίλησα παραπάνω ας πάει στο εξής link: http://evenizelos.blogspot.com/2007/10/12.html